Θλάση οπίσθιων μηριαίων: Οι πρώτες κινήσεις αντιμετώπισης

Πόσο σίγουρος ή σίγουρη για το τι ακριβώς είναι η θλάση; Σίγουρα θα πρέπει να μάθεις αν παίζεις βόλεϊ, τένις ή σου αρέσει το τρέξιμο και τα άλματα. Το ίδιο κι ο σύντροφός σου αν αγαπά να παίζει ποδόσφαιρο. Και αυτό γιατί η θλάση οπισθίων μηριαίων παραμονεύει. Και πολύ περισσότερο είναι σημαντικό να γνωρίζεις ποια πρέπει να είναι τα πρώτα βήματα για την αντιμετώπιση της θλάσης.

Τι είναι η θλάση

Ως θλάση ορίζεται η μερική ή ολική ρήξη ενός μυός. Ένας μάλιστα αρκετά συχνός τραυματισμός είναι η θλάση των οπίσθιων μηριαίων μυών είναι ένας αρκετά συχνός τραυματισμός ο οποίος ταλαιπωρεί εκείνους που ασχολούνται με αθλήματα όπως το ποδόσφαιρο, μπάσκετ, τένις, βόλεϊ, άλματα, ταχύτητες κ.α. Πρόκειται για την μυϊκή ομάδα που βρίσκεται στην οπίσθια επιφάνεια του μηρού και που έχει σαν κύρια λειτουργία της την κάμψη του γόνατος.

Ποιές είναι όμως οι διεργασίες που γίνονται στον ανθρώπινο οργανισμό και συντελούν στους μυϊκούς τραυματισμούς; Μετά από μια επίπονη άσκηση, στον μυϊκό ιστό διεισδύουν φαγοκύτταρα δημιουργώντας φλεγμονώδεις αντιδράσεις που συνήθως προκαλούν καθυστερημένο πόνο. Ο οργανισμός αντιδρά με αύξηση λεμφοκυττάρων στο αίμα και είσοδο φαγοκυττάρων στους μύες. Κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης υπάρχει πάντα κίνδυνος μυϊκού τραυματισμού εφ όσον δεν αποκατασταθεί η πλήρης λειτουργικότητα του μυϊκού ιστού.

Διάβασε επίσης: Τα μυστικά της πρόσληψης πρωτεΐνης για την αύξηση του μυϊκού ιστού

Ποιους προτιμά η θλάση των οπίσθιων μηριαίων μυών;

Εκείνους που παίζουν βόλεϊ, τένις ή ασχολούνται με το τρέξιμο και τα άλματα. Ιδιαίτερα όμως συχνός είναι ο τραυματισμός στου άνδρες που παίζουν ποδόσφαιρο. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία που αφορούν τον συγκεκριμένο τραυματισμό στο Αγγλικό ποδόσφαιρο, περίπου 6 ποδοσφαιριστές  τραυματίζονται σε κάθε ομάδα από θλάση των οπίσθιων μηριαίων μυών ανά αγωνιστική περίοδο. Σε μια άλλη έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε 2300 ποδοσφαιριστές από 24 συνολικά Ευρωπαϊκές ομάδες, βρέθηκε ότι η θλάση των οπίσθιων μηριαίων κατέχει τα πρωτεία στους μυϊκούς τραυματισμούς με ποσοστό 37%, έναντι 23% των προσαγωγών, 19% του τετρακέφαλου και 13% του γαστροκνημίου.

Στην προπόνηση των αθλητών ποδοσφαίρου πρέπει να λαμβάνουμε πάντα υπόψη ότι κατά την αύξηση της ταχύτητας συστολής ενός μυός αυξάνεται και η μέγιστη πλειομετρική δύναμη του, ενώ αντίθετα μειώνεται η μέγιστη μειομετρική δύναμη. Στην άσκηση ταχύτητας, η τροχιά κίνησης και η ταχύτητα του μέλους αυξάνονται, ενώ οι χρόνοι που χρειάζονται οι μύες για επιτάχυνση του μέλους μειώνονται. Όσο λοιπόν κατά την άσκηση αυξάνεται η ταχύτητα συστολής του μυός, τόσο αυξάνεται και ο κίνδυνος τραυματισμού, εφόσον δεν υπάρχει το σωστό μυϊκό υπόβαθρο και οι σωστές συνθήκες άσκησης. Είναι ευνόητο επομένως ότι αυτοί που κινδυνεύουν ακόμα περισσότερο από θλάση των μυών είναι οι άνδρες που παίζουν ποδόσφαιρο ερασιτεχνικά και περιστασιακά.

Tι προκαλεί τη θλάση;

1. Κακή προθέρμανση.

2. Ελλιπής τροχιά κίνησης

3. Υπερδιάταση της  μυοτενόντιας  μάζας.

4. Κόπωση λόγω κακής φυσικής κατάστασης.

5. Μη ολοκλήρωσης της αποκατάστασης από προηγούμενο τραυματισμό.

Πως γίνεται η διάγνωση

H διάγνωση της θλάσης των οπίσθιων μηριαίων είναι συνήθως εύκολο να γίνει κλινικά, λόγω των συμπτωμάτων που προκύπτουν ανάλογα με τον βαθμό σοβαρότητας της θλάσης. Το υπερηχογράφημα και η μαγνητική τομογραφία είναι οι διαγνωστικές μέθοδοι που παρέχουν αρκετά στοιχεία ώστε να διαγνωστεί η σοβαρότητα και  ο βαθμός της θλάσης.

Πώς θα καταλάβεις πόσο σοβαρή είναι η θλάση

Οι θλάσεις ανάλογα με την σοβαρότητά τους διακρίνονται σε τρεις βαθμούς:

1ου Βαθμού: Μικρής έντασης πόνος και μικρό οίδημα στην περιοχή. Δεν υπάρχει περιορισμός στην κίνηση και ο μυς διατηρεί την λειτουργικότητα σε χαμηλής έντασης κινήσεις.

 2ου Βαθμού: Υπάρχει ρήξη μυϊκών ινών με έντονα τα στοιχεία της τοπικής φλεγμονής (θερμότητα, οίδημα, πόνος κατά την κίνηση).

 3ου Βαθμού: Πλήρης ρήξη της μυοτενόντιας μοίρας του μυός με αδυναμία κίνησης, έντονο πόνο και εκτεταμένο αιμάτωμα (πολλές φορές υπάρχουν οδηγίες για χειρουργική αντιμετώπιση).

Σε μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε από το 2007-2011 σε 23 επαγγελματικές ευρωπαϊκές ομάδες ποδοσφαίρου βρέθηκε ότι 57% των θλάσεων στους οπίσθιους μηριαίους ήταν 1ου βαθμού, 27% 2ου βαθμού, ενώ μόλις το 3% διαγνώστηκε με θλάση 3ου βαθμού.

Οι πρώτες κινήσεις αντιμετώπισης μιας θλάσης

• Βασικές αρχές αντιμετώπισης μετά  τον τραυματισμό και τη διάγνωση θλάσης είναι η ανάπαυση του τραυματισμένου.
• Συστήνεται εφαρμογή ψυχρών επιθεμάτων για τον περιορισμό της έκτασης του αιματώματος 2-4 φορές την ημέρα ανάλογα με τον βαθμό της θλάσης συνήθως για 24 μέχρι και 48 ώρες.  
• Επίσης γίνεται περίδεση της πάσχουσας περιοχής με ελαστικό επίδεσμο για την μείωση του ενδομυϊκού χώρου προκειμένου να περιοριστεί η έκταση του αιματώματος.
• Συστήνεται επίσης να τοποθετείται το πάσχον μέλος σε ανάρροπη θέση στην προσπάθεια να μειωθεί το οίδημα.
• Η χορήγηση αντιφλεγμονωδών  φαρμάκων στο πρώτο στάδιο της θεραπείας βοήθα στην μείωση των συμπτωμάτων τις πρώτες ημέρες.
• Η θεραπεία έχει πάντα σαν στόχο τον περιορισμό του αιματώματος και την μείωση όλων των φλεγμονωδών αντιδράσεων που προκύπτουν στην περιοχή αυξάνοντας την επουλωτική διαδικασία για την αποκατάσταση του μυϊκού ιστού.

Χρειάζεται φυσιοθεραπεία;

Η φυσικοθεραπεία σε αυτήν την φάση επιβάλλεται. Ενδοδιαθερμία, laser, διασταυρούμενα ρεύματα, υπέρηχος, υδροθεραπεία είναι τα μέσα που χρησιμοποιούνται συνήθως. Η μάλαξη με μεγάλη προσοχή προς αποφυγήν αύξησης του τοπικού αιματώματος μπορεί να ξεκινήσει μετά τις 48 ώρες και έχει ουσιαστικό ρολό στην διευθέτηση του ουλώδους ιστού και την γρήγορη απορρόφηση του αιματώματος.

Διάβασε επίσης: Πως η φυσικοθεραπεία βοηθάει στην συγγενή καρδιοπάθεια

Η αξία της ειδικής άσκηση μετά τη θεραπεία  

Η ενδυνάμωση των μυών μετά τον τραυματισμό είναι απαραίτητη για να μειωθεί ο κίνδυνος υποτροπής. Για την ενδυνάμωση των οπίσθιων μηριαίων μυών πρέπει να ληφθούν οπωσδήποτε υπόψη ορισμένα στοιχεία που έχουν άμεση σχέση με την εκγύμναση της περιοχής. Τα αποτελέσματα της ενδυνάμωσης μιας μυϊκής ομάδας είναι σχετικά με τις θέσεις του μέλους, την γωνία της άρθρωσης και τον τύπο της συστολής των μυών. Μια περίοδος πλειομετρικής άσκησης επιτρέπει στον μυ να προσαρμοστεί και να αντιμετωπίσει τις τραυματικές του δυνάμεις. Μετά δε από 2-3 εβδομάδες πλειομετρικής άσκησης  (3 φορές την εβδομάδα) δεν υπάρχει μυϊκός ερεθισμός.

Τι ακριβώς όμως είναι η πλειομετρική άσκηση;

Κατά την άσκηση αυτού του είδους η ενδυνάμωση ξεκινά χωρίς αντίσταση και σταδιακά εφόσον δεν υπάρχουν ενοχλήσεις αυξάνεται η αντίσταση και η ταχύτητα εκτέλεσης της άσκησης. Πάντα όμως χρειάζεται μεγάλη προσοχή κατά την αλλαγή αντίστασης και ταχύτητας ώστε να μην προκληθεί μυϊκός ερεθισμός. Σημαντικές όμως είναι και οι ασκήσεις ενδυνάμωσης που πρέπει να γίνονται τόσο για την επανεκπαίδευση των μυών, όσο και προληπτικά για την αποφυγή τραυματισμού στην περιοχή των ισχιοκνημιαίων. Έχοντας υπόψη λοιπόν τις βασικές αρχές λειτουργίας των μυϊκών ομάδων κατά την άσκηση ταχυδύναμης, είναι εφικτό με ένα γενικότερο πρόγραμμα ενδυνάμωσης που θα γίνει υπό την καθοδήγηση του φυσιοθεραπευτή να μειωθούν οι πιθανότητες των μυϊκών τραυματισμών.

Να θυμάσαι!

Η αποκατάσταση μετά από κάθε τραυματισμό πρέπει να γίνει με μεγάλη προσοχή γιατί οι υποτροπές είναι συχνές.

Διάβασε ακόμα: Αντιμετώπισε το αυχενικό σου με τη φυσιοθεραπεία νέας γενιάς