“Nowstalgism”: Στα εγκαίνια της έκθεσης φωτογραφίας που σε γεμίζει συναισθήματα- Τι σημαίνει τελικά η λέξη “νοσταλγία”;
Όταν ακούμε τη λέξη «νοσταλγία» είτε νιώθουμε ανυπομονησία και χαρά για κάτι που προσμένουμε, είτε έχουμε συνδέσει την έννοια της με την μελαγχολία για τα χρόνια που πέρασαν, για τις στιγμές που δεν ζήσαμε και για τα πρόσωπα που αγαπάμε και δεν είναι πια μαζί μας. Για τον καθέναν πάντως «νοσταλγία» σημαίνει και κάτι διαφορετικό!
Εγώ ξεκίνησα το ταξίδι μου με προορισμό το Φανάρι Καρδίτσας για να στηρίξω τον Fenok και τον Basile στην εικαστική εγκατάσταση που εδώ και μήνες δουλεύουν με αγάπη και μεράκι με έναν κοινό στόχο… τη «νοσταλγία».
Το «NOWSTALGISM» είναι η απάντηση των Fenok και Basile στην πρόσκληση του Δημήτρη Ντούσα να προτείνουν μία καλλιτεχνική δράση στο Φανάρι το καλοκαίρι του 2022. Πρόκειται για ένα εικαστικό συλλογικό και συμμετοχικό εγχείρημα του οποίου η ρίζα βρίσκεται στον τόπο που το γέννησε: στον Δήμο Μουζακίου, στα χωριά και τους ανθρώπους του.
Εκεί λοιπόν πραγματοποιήθηκαν την Κυριακή 31 Ιουλίου τα εγκαίνια του «NOWSTALGISM», με τον Fenok, τον Basile και την Σοφία Ελίζα Μπουράτση, η οποία είναι θεωρητικός τέχνης και επιμελήτρια, να υποδέχονται γεμάτοι χαρά τον κόσμο που έσπευσε να δει από κοντά αυτό το κάτι «διαφορετικό» που δεν βρίσκεις εύκολα σε μια μικρή και κλειστή κοινωνία.
Μπαίνοντας λοιπόν στο καφενείο της «Ελένης», το οποίο άνοιξε μετά από 30 χρόνια για την συγκεκριμένη έκθεση, αντικρύζεις μια σειρά από φωτογραφίες που είναι σκηνοθετημένες όπως οι παλιές και σε κάνουν να νιώθεις με χίλιους τρόπους «νοσταλγία».
Στο vintage τραπέζι που βρίσκεται στο καφενείο, υπάρχει τοποθετημένο ένα γράμμα που όταν το διαβάσεις συγκινείσαι ειδικά αν έχεις μεγαλώσει στο χωριό μαζί με τους παππούδες σου.
«Νοστάλγησα στο σπίτι μου το πατρικό να ρθω. Να περπατήσω σε αυτό το όμορφο χωριό. Στις βρύσες του να ξεδιψάσω… Στον πλάτανο να ξαποστάσω… και εκεί να θυμηθώ τα χρόνια μου τα παιδικά που παίζαν όλα τα παιδιά, στην παιδική χαρά…».
Έπειτα περπατώντας μέσα στο καφενείο (που έτσι και αλλιώς εντυπωσιάστηκα με τον χώρο και με το πόσο όμορφος έχει παραμείνει μετά από 30 χρόνια), ένιωσα μια ικανοποίηση και μια χαρά όταν είδα στους τοίχους φωτογραφίες με τους παππούδες των φίλων μου, που γνωρίζω και θαυμάζω.
Συνομιλώντας λοιπόν με την επιμελήτρια της έκθεσης έμαθα ποιος ήταν ο στόχος αυτής της προσπάθειας, εκτίμησα περισσότερο την δουλειά του Basile και του Fenok ενώ κατάλαβα και γιατί η Σοφία Ελίζα Μπουράτση ταξίδεψε από την Θεσσαλονίκη για να βρεθεί σε ένα μικρό χωριό που τα τελευταία χρόνια προάγει τέχνη, χάρη στα έργα του Fenok.
«Το nowstalgism είναι πολύ ξεχωριστό πρότζεκτ για όλους μας, και για πολλούς λόγους. Θα μοιραστώ δύο από αυτούς.
Αρχικά τον συναισθηματικό. Πέρα από την αισθητική αναζήτηση και απόλαυση, και πέρα από την κοινή ηθική της συνεργασίας που έχουμε, με τον Fenok και τον Basile μας ενώνει κάτι πολύ εσωτερικό. Για εμάς τους τρεις, παρόλο που μεγαλώσαμε σε διαφορετικές χώρες και παρόλο που τα παιδιά είναι από την επόμενη γενιά, νοσταλγία μας είναι οι γιαγιάδες και οι παππούδες μας, στους οποίους αφιερώνουμε αυτή τη δουλειά. Το γεγονός ότι έχουμε και αυτόν τον κοινό παρονομαστή, μεταξύ πολλών άλλων, μας ένωσε αλλιώς καθ ’όλη τη διάρκεια της διαδικασίας, μετέτρεψε τη δουλειά σ’ ένα μεγάλο δώρο.
Τώρα, μία σημαντική ιδιαιτερότητα του εγχειρήματος, εάν θέλουμε να μιλήσουμε με τους όρους της σύγχρονης τέχνης είναι η εξής: τα περισσότερα πρότζεκτ σύγχρονης τέχνης που γίνονται στην περιφέρεια (όχι μόνο στην Ελλάδα, και σε διεθνές επίπεδο) φέρνουν την σύγχρονη τέχνη στα χωριά, στα νησιά, στα ακριτικά μέρη. Είναι μία πολύ σημαντική δουλειά (ειδικά όταν συνοδεύεται από ποιοτικά εκπαιδευτικά προγράμματα) διότι έτσι έρχεται ο κόσμος σε επαφή με την σύγχρονη δημιουργικότητα. Αλλά δεν παύει να είναι η εισαγωγή κάτι ξένου σ’ έναν τόπο. Δεν ξέρουμε πάντα σε ποιον απευθύνονται αυτά τα πρότζεκτ - γιατί γίνονται.
Αυτό που έκαναν τα παιδιά με το nowstalgism είναι ακριβώς το αντίστροφο: ενεργοποίησαν τα εργαλεία της σύγχρονης τέχνης και τα μοιράστηκαν όντως με τους ανθρώπους και με τον τόπο, κοίταξαν υπό το πρίσμα τους το χωριό, τα τελετουργικά και το τοπίο του. Δούλεψαν πραγματικά συλλογικά και συμμετοχικά.
Δεν έφεραν κάτι “καλό” μέσα, αλλά με ότι καλό πήραν από “έξω”, ήρθαν να καλλιεργήσουν το “μέσα”. Την ημέρα των εγκαινίων είχαμε όλοι μαζί εγκαίνια, όχι μόνο οι καλλιτέχνες και η επιμελήτρια, στο μικρόφωνο μιλήσανε γύρω στα 10 άτομα, επειδή το nowstalgism είναι πραγματικά και δικό τους», μου είπε χαρακτηριστικά η Σοφία Ελίζα Μπουράτση.
(Βασίλης Πατσογιάννης, ο ιδιοκτήτης του καφενείου)
Όσοι βρίσκεστε στην Καρδίτσα και τις γύρω περιοχές μπορείτε να επισκεφθείτε την έκθεση μέχρι 15 Αυγούστου στο Φανάρι Καρδίτσας. Ο Basile και ο Fenok είναι εκεί και σας περιμένουν για να σας μεταδώσουν τη δική τους «νοσταλγία».
Και αν είστε από τους τυχερούς που έχετε κοντά σας τους παππούδες σας, κάντε τους αυτό το δώρο και ζήστε μαζί την εμπειρία της «νοσταλγίας».
Ωράριο επισκεψιμότητας:
Δευτέρα - Παρασκευή 11:00 - 14:00 & 18:00 - 21:00
Σάββατο - Κυριακή 10:30 - 14:30
