Λουλούδια στο τσιμέντο
Οι περισσότεροι που διαβάζετε αυτές τις γραμμές ζείτε φαντάζομαι σε μια μεγαλούπολη. Η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη έχουν περίπου τα ¾ του πληθυσμού της χώρας μας. Και στις μεγαλουπόλεις πολλά σπίτια δυστυχώς δεν έχουν πια αυλές, δεν έχουν κήπους. Σε ένα τέτοιο σπίτι μεγάλωσα και γω, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Χωρίς κήπο, με λιγοστές γλάστρες στο πίσω μπαλκόνι που - όσο και να τις φρόντιζε η μάνα μου – έμοιαζαν δυστυχισμένες, σα να μην τους αρέσει η θέα του ακάλυπτου του τετραγώνου και να ήθελαν και αυτές να μετακομίσουν κάπου με περισσότερο ήλιο και νερό.
Μέχρι πρόσφατα αυτές οι «λεπτομέρειες» δε με πολυνοιάζανε. Λίγο η δουλειά, λίγο οι συχνές μετακινήσεις και μετακομίσεις, λίγο τα σπίτια που δε με βλέπανε, σιγά μην είχα χρόνο για λουλούδια, γλάστρες, κηπουρική. Μη με παρεξηγείτε, μου άρεσε και μου αρέσει να μου προσφέρουν λουλούδια, τα βάζω στο βάζο, τα καμαρώνω, αλλά η ίδια ούτε πολλές γνώσεις και λεπτομέρειες είχα, ούτε είχα σκοπό να μάθω.
Κάποια στιγμή, όταν πρωτοεπισκέφτηκα τη μέλλουσα πεθερά μου, ανεβήκαμε στην ταράτσα της. Εκεί αντίκρυσα ένα απίστευτο θέαμα. Υπήρχε ένα ολόκληρος κήπος, με λουλούδια, κηπουρικά, κάθε λογής γλάστρα, υπέροχες μυρωδιές, οργανωμένο ποτιστικό σύστημα. Φάνηκε ότι είχα να κάνω με έναν άνθρωπο που είχε εκτενή ενασχόληση με το αντικείμενο. Όσο και να το θαύμαζα, πάλι δε μου πέρναγε από το μυαλό να ασχοληθώ η ίδια.
Εδώ και αρκετά χρόνια έχω μετακομίσει κάπως πιο έξω από το κέντρο και το σπίτι πια διατίθεται για να πειραματιστώ με την κηπουρική. Πολύ μικρά βήματα έχω ξεκινήσει, αλλά δηλώνω υπεύθυνα ότι στο μέλλον θα το κάνω. Και οι λόγοι της δημόσιας δέσμευσης είναι πολλοί.
Τα λουλούδια είναι ευτυχία. Έχεις την αίσθηση ότι συμβάλλεις στη δημιουργία και τη διατήρηση της ζωής. Και όχι μόνο όταν το σπίτι έχει κήπο και το επιτρέπει, γλάστρες στο μπαλκόνι και στην ταράτσα, γλάστρες με δυόσμο και βασιλικό, γιασεμί και νυχτολούλουδο, όλα αυτά διαμορφώνουν μια άλλη πραγματικότητα, μια αντίθεση στο γκρίζο και το θόρυβο της πόλης, ένα κολάζ από αναμνήσεις για πολλούς μας, που όταν παίζαμε κρυφτό, είχαμε τις αγαπημένες αυλες με τα λουλούδια που είχαν το χαρακτηριστικό τους άρωμα.
Προφανώς και δεν αλλάζει η εικόνα μια πόλης με μερικές γλάστρες παραπάνω ή με δυο τρεις μεταφυτεύσεις που θα κάνουμε. Θα αλλάξει η ψυχολογία μας, η διάθεσή μας, η υπευθυνότητά μας. Η γαρδένια στο μπαλκόνι και το εποχιακό άρωμα των κάτασπρων ανθών της σίγουρα θα μας κάνει το πρωινό ξύπνημα πιο δροσερό. Και σας το λέω ξανά, για το ακούω και η ίδια. Θα φυτέψω από λουλούδια μέχρι ντομάτες. Θα δείτε….
Κατερίνα Στικούδη
Σχετικά άρθρα
