…Και Μαγείρισσα
Εντάξει, δεν τα πάω πολύ καλά με την κουζίνα, δηλαδή δεν μαγειρεύω τακτικά, αλλά έχω ξαναπεί…Όταν βάλω ένα στόχο τον πετυχαίνω. Και βέβαια έχω αρχίσει σιγά σιγά τις κατάλληλες κινήσεις και στην κουζίνα! Τρέμετε μαστερ σεφς όλου του κόσμου λοιπόν ή μπορεί και όχι...
Η αλήθεια είναι ότι μου αρέσει που μαγειρεύει ο σύζυγος και η αλήθεια είναι ότι παρακολουθώ και μαθαίνω και είμαι στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσω ότι έχω ήδη αγαπημένη συνταγή.
Μιλάω για κάτι πολύ απλό, μη φανταστείτε πολύ σύνθετα πράγματα, αλλά πολύ γευστικό και εθιστικό. Μια συνταγή που έχω από την πεθερά μου και όταν υπάρχει στο σπίτι… ε… δε μένει για πολύ στο ψυγείο… ΟΡΜΑΩ. ΠΑΜΕ ΛΟΙΠΌΝ!
Η αγαπημένη μου τονοσαλάτα, but with a twist
Αυτή η τονοσαλάτα δεν είναι όπως την ξέρετε στα εστιατόρια και όχι όσο απλά την φαντάζεστε. Είναι ένα συνοδευτικό που προσωπικά για πλάκα το κάνω κυρίως πιάτο.
Τι χρειαζόμαστε
- 4 πατάτες μετρίου μεγέθους
- 2 κονσέρβες τόνο σε ελαιόλαδο
- 1 κρεμμύδι
- 1 λεμόνι
- 1 ματσάκι μαϊντανό
- 1 βαζάκι μαγιονέζα μεγάλο
- Αλάτι - πιπέρι
Είναι πεντανόστιμη, χορταστική και σούπερ θρεπτική! Αν θέλετε να γλιτώσετε παραπανίσιες θερμίδες χωρίς να στερηθείτε τίποτα σε γεύση μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τόνο σε νερό και μαγιοζένα light.
Πάμε να δούμε λοιπόν πως φτιάχνεται.
Η διαδικασία είναι πολύ απλή
Αφού βράσουμε τις πατάτες, τις κόβουμε μικρά κομμάτια μέσα σε ένα μεγάλο μπολ σαλάτας. Στο ίδιο μπολ βάζουμε και τον τόνο στραγγισμένο, το κρεμμύδι ψιλοκομμένο, λίγο μαϊντανό ψιλοκομμένο, τη μαγιονέζα, στίβουμε το λεμόνι, και αλατοπίπερο, χωρίς υπερβολές. Ανακατεύουμε με ένα κουτάλι και βάζουμε στο ψυγείο. Σε καμιά ώρα θα είναι έτοιμη.
Θα μου πείτε «σιγά κοπελιά … ανακάλυψες τον τροχό». Ίσως για κάποιον που έχει πολύ μεγάλη εμπειρία στη μαγειρική όλο αυτό να φαίνεται πρώτη Δημοτικού. Αλλά θα σας περιγράψω και μια σύντομη ιστορία, για να καταλάβετε τον εθιστικό χαρακτήρα αυτής της σαλάτας.
Πριν πολύ λίγα χρόνια, είχαμε καλεσμένος σπίτι, όπως λοιπόν είθισται, ετοιμάζαμε ( ο Βαγγέλης δηλαδή) φαγητό. Αλλά επειδή είχαμε πολύ δουλειά, μερικά πραγματάκια έπρεπε να γίνουν από την προηγούμενη μέρα. Τα εξής δύο. Μια σπανακόπιτα (μην περιμένετε συνταγή, έχει μεγάλη φασαρία και ανοίγεται και παραδοσιακό φύλο) και βέβαια αυτήν την αγαπημένη τονοσαλάτα. Κατά τις 9 το βράδυ ήταν έτοιμα και τα δύο. Η πίτα "αναπαύονταν" στον φούρνο και η τονοσαλάτα στο ψυγείο. Έλα όμως που η Κατερινούλα πείνασε, γιατί έκανε δουλειές όλη μέρα. Ε, κατά τις δέκα, επήλθε μια λεηλασία ανελέητη και στα δύο (ταιριάζουν τέλεια, δε σας το πα), με μεγαλύτερο θύμα την τονοσαλάτα. Εντάξει δεν την έφαγα όλη (σχεδόν) αλλά , για να καταλάβετε, ήταν τόσο ελαφριά που ούτε φούσκωσα, ούτε τίποτα. Προφανώς και την επόμενη μέρα ξανακάναμε άλλη για τους καλεσμένους, αλλά το δίδαγμα είναι το εξής: Δε μπορείς να σταματάς να τρως αυτό το πράγμα. Με τίποτα.
Καλή απόλαυση!
Κατερίνα Στικούδη
Σχετικά άρθρα
