Οδηγός επιβίωσης για γονείς στις Πανελλήνιες
Οι πανελλήνιες είναι η στιγμή που όλοι οι γονείς στρέφονται αποκλειστικά πάνω από το παιδί - υποψήφιο και εκφράζουν γνώμες, απόψεις και πεποιθήσεις, επιδιώκουν να προσανατολίσουν ή να αποπροσανατολίσουν, ενδεχομένως και να εμφυσήσουν όνειρα και προσωπικές επιδιώξεις σε αυτό.
Μελέτες εκτιμούν ότι η επιλογή των σχολών επηρεάζεται σε ποσοστό από 52% έως και 80% από γενετικούς παράγοντες και μόνο κατά 18% έως 23% από εξωγενείς παράγοντες, όπως πχ προσωπική επιλογή. Γίνεται λοιπόν αντιληπτό ότι η επιρροή των γονέων στις επιλογές των παιδιών είναι καθοριστικές.
Ο παράγοντας «εξετάσεις» από μόνος του προκαλεί στρες και όταν αυτός συνδυάζεσαι με το «Πανελλήνιες» τότε κορυφώνει τα επίπεδα προσωπικού και οικογενειακού άγχους. Πώς θα πρέπει λοιπόν να διαχειριστούμε ένα παιδί το οποίο προετοιμάζεται για τις εξετάσεις αυτές και τι δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να κάνουμε, μιας που έχει απομείνει λιγότερο από ένας μήνας;
Λέμε όχι στο «κήρυγμα»
Ιδίως στο τελικό στάδιο, τα παιδιά ενδέχεται λόγω του άγχους και της πίεσης να λακίσουν. Αυτό δε σημαίνει ότι παραιτούνται από την προσπάθεια τους και καταθέτουν τα όπλα. Αν παρατηρήσουμε έντονη αποστασιοποίηση του παιδιού από το διάβασμα, επιβάλλεται να παρέμβουμε με τρόπο ήπιο και καθοδηγητικό. Οι εντάσεις και οι επικρίσεις καλό θα ήταν να απουσιάζουν από τις συζητήσεις παρότρυνσης.
Λέμε όχι στην απαξίωση
Όπως ήδη αναφέρθηκε μερικές φορές οι γονείς επιθυμούν να πραγματοποιήσουν τα δικά τους όνειρα μέσα από τα «όνειρα» των παιδιών τους. Χειραγωγούν και ετεροκατευθύνουν τα παιδιά, ευτελίζοντας τις προσωπικές τους επιδιώξεις. Δε χρειάζεται να είμαστε αρνητικός απέναντι στις επιλογές και τις προτιμήσεις των παιδιών. Με συζήτηση μπορούμε να εξηγήσουμε τις πιθανές επιλογές, τις εναλλακτικές, τις δυνατότητες ανέλιξης σε κάθε κλάδο και να επιτρέψουμε στο παιδί να αποφασίσει.
Λέμε όχι στη σύγκριση
Συχνό λάθος των γονέων είναι η σύγκριση μεταξύ των παιδιών της οικογένειας. Είθισται το μεγάλο παιδί να είναι το σημείο αναφοράς για καλές ή κακές συμπεριφορές και τα μικρότερα μέλη να επιβάλλεται να ακολουθήσουν το καλό παράδειγμα και να φανούν αντάξια ή να φέρουν το βάρος του «εξαγνισμού» και να πρέπει να κάνουν την οικογένεια περήφανη. Βέβαια, η σύγκριση πρέπει να αποφεύγεται σε κάθε περίπτωση και η προσπάθεια του παιδιού να είναι ατομική.
Λέμε ναι στην παρουσία
Τι εννοώ; Προσπαθούμε - στον βαθμό που αυτό είναι εφικτό- να βρισκόμαστε στο σπίτι, ιδίως το διάστημα αυτό, τώρα που το παιδί είναι στην «τελική ευθεία». Η παρουσία του γονέα παρέχει μια αίσθηση σιγουριάς στο παιδί, δημιουργεί ένα κλίμα ασφάλειας, που του επιτρέπει να αποβάλλει το άγχος και τις ανησυχίες του και να εστιάσει στον στόχο του.
Λέμε ναι στην υπομονή
Το διάστημα των πανελληνίων προκαλεί μια ένταση ιδίως στους υποψήφιους. Το άγχος αυτό ενδέχεται να εξωτερικευτεί στο οικογενειακό περιβάλλον και να προκληθούν εντάσεις. Θα ήταν ορθό οι γονείς να οπλιστούν με υπομονή και ανεκτικότητα. Οι λεκτικές εκρήξεις καλό είναι να λείπουν και να μην αποδίδεται βαρύτητα σε λόγια που το παιδί δεν εννοεί.
Λέμε ναι στην εμπιστοσύνη
Το παιδί γνωρίζει καλύτερα από όλους τα όρια του, τις αντοχές του, τις υποχρεώσεις του, τα δυνατά και αδύναμα σημεία του. Δεν χρειάζεται να προσπαθούμε να επιβάλλουμε δικές μας πρακτικές ή θεωρήσεις, από φόβο μήπως δεν επαρκεί η προσπάθεια που καταβάλλει. Θα πρέπει να του δείξουμε ότι το εμπιστευόμαστε, ότι πιστεύουμε σε αυτό και πως δεν αμφιβάλλουμε για τις μεθόδους που ακολουθεί και τις επιλογές που κάνει.
Είναι πολύ βασικό να έχουμε πάντοτε υπόψην ότι η χρονιά αυτή είναι «μαθητοκεντρική». Είναι μια χρονιά που πρωταγωνιστεί το παιδί μας και εμείς ως αρωγοί συνδράμουμε όποτε και αν το ζητήσει, με όποιον τρόπο έχει ανάγκη. Η πίεση λόγω του στρεσογόνου παράγοντα των πανελληνιων σε συνδυασμό με την εφηβεία χρήζουν ειδικού χειρισμού και υπομονής! Είμαστε διακριτικοί και υποστηρικτικοί, ανεκτικοί και δεκτικοί.
Διάβασε ακόμα: Διάβασε το παιδί σου με τον πιο ελκυστικό τρόπο
