Όχι, τα μοναχοπαίδια δεν είναι κακομαθημένα!

Τα τελευταία χρόνια ολοένα και περισσότερα ζευγάρια αποκτούν μόνον ένα παιδί σε σύγκριση με προηγούμενες δεκαετίες. Ωστόσο δεν υπάρχουν κανόνες για το πόσα παιδιά θα πρέπει να έχει ένα ζευγάρι, γιατί τελικά δεν παίζει ρόλο το μέγεθος της οικογένειας αλλά το πόσο καλά λειτουργούν οι σχέσεις μεταξύ των μελών της οικογένειας και με ποια δυναμική αναπτύσσονται μέσα σε αυτήν.

Το να είναι κάποιος κακομαθημένος δεν έχει να κάνει με το αν είναι μοναχοπαίδι αλλά με την προσωπικότητα των γονιών και την αγωγή που πήρε από αυτούς. Ένα μοναχοπαίδι δεν είναι από μόνο του «κακοµαθηµένο» και παραχαϊδεµένο. Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο μεγάλη ευθύνη έχουν οι γονείς, οι οποίοι συνήθως είναι υπερπροστατευτικοί και υπερ-υποχωρητικοί. Μάλιστα στην προσπάθειά τους να το προστατέψουν του στερούν σημαντικές εμπειρίες, πολύτιμες για την εξέλιξή του. Έτσι το παιδί νιώθει περισσότερη κτηκτικότητα και μεγαλώνει με μειωμένη αυτοπεποίθηση ή αισθάνεται ότι δεν μπορεί να επιβιώσει έξω από το προστατευτικό κουκούλι των γονιών του.

Διάβασε ακόμη: Τi να κάνεις όταν το παιδί σού αντιμιλά

Ένα μοναχοπαίδι:

Eίναι πιο ώριμο συναισθηματικά επειδή έχει μάθει να συναναστρέφεται ενήλικες.

Αναπτύσσει πιο γρήγορα κάποιες δεξιότητες, όπως γλωσσικές, αλλά και εμπειρίες που δεν έχουν άλλα παιδιά που ανήκουν σε μεγάλες οικογένειες. Έρευνες δείχνουν πως πολύ συχνά τα µοναχοπαίδια έχουν καλύτερες µαθητικές και ακαδηµαϊκές επιδόσεις, σε σύγκριση µε τα παιδιά που έχουν αδέλφια.

Είναι κοινωνικά ευέλικτο. Σχετίζεται με μεγαλύτερη άνεση με αρκετά μεγαλύτερους ή μικρότερούς τους, επειδή έχει προσαρμοστεί σε διάφορες ηλικίες.

Είναι συναισθηματικά καλυμένο. Επειδή είναι ο μοναδικός αποδέκτης των συναισθημάτων και του χρόνου που αφιερώνουν οι γονείς του καλύπτεται επαρκώς στο πεδίο αυτό.

Δεν είναι ανταγωνιστικό. Τα παιδιά που µεγαλώνουν µε αδέλφια, πιέζονται να µοιραστούν π.χ. τα παιχνίδια τους αναπτύσσοντας ανταγωνιστική συµπεριφορά σε σύγκριση με ένα µοναχοπαίδι που είναι πιο ήρεµο.

Πώς να μεγαλώσετε ένα μοναχοπαίδι

Εικόνα

Δες κι αυτό: 15 πράγματα που θα ήθελε κάθε μπαμπάς να γνωρίζουν τα παιδιά του

1 Βοηθήστε το αυτονομηθεί

Μην κάνετε εσείς αυτό που θα μπορούσε να κάνει μόνο του. Αναθέστε του ευθύνες και υποχρεώσεις που μπορεί να φέρει εις πέρας.

2 Βάλτε όρια

Προσπαθήστε να μη βιάζεστε και να μην τρέχετε αμέσως να καλύψετε κάθε του επιθυμία πριν προλάβει να τη διατυπώσει. Μην ικανοποιείτε κάθε του χατίρι. Το να μη λέτε «όχι» δεν είναι ένδειξη αγάπης, αλλά η αδυναμία σας να αρνηθείτε.

3 Ενισχύστε την κοινωνικοποίησή του

Έχετε πάντα το σπίτι ανοιχτό σε φίλους του παιδιού, φροντίστε να έρχεται συχνά σε επαφή με συνομηλίκους του και να κάνει παρέα μαζί τους, πηγαίνετέ το νωρίς στον παιδικό σταθμό.

4 Μην έχετε μεγάλες προσδοκίες από αυτό

Οι απαιτήσεις σας το «βαραίνουν» και κινδυνεύετε να μεγαλώσετε ένα καταπιεσμένο παιδί.

Διάβασε ακόμη: Παιδοφιλία: Σώστε τα παιδιά σας από… τον σιωπηλό εχθρό