Από ποια ηλικία μπορεί ένα παιδί να κάνει κάτι μόνο του;

"Οι περισσότεροι γονείς θέλουν να πραγματοποιούν όλες τις ανάγκες των παιδιών, χωρίς να τα αφήνουν να προσπαθούν, κάτι που εγκλωβίζει τα παιδιά και δεν τους επιτρέπει να αυτονομηθούν ούτε στο σπίτι αλλά ούτε και στο σχολείο. Τα παιδιά που προσπαθούν να είναι αυτόνομα δοκιμάζουν και ίσως αποτυγχάνουν, όμως, ξαναδοκιμάζουν μέχρι να το πετύχουν!" λέει ο Χρήστος Λιναρδάτος, εργοθεραπευτής. Η εμπιστοσύνη των γονιών στις ικανότητες του παιδιού ενισχύουν τη διάθεση του ίδιου του παιδιού να αυτονομηθεί. Η αυτονομία ξεκινάει περίπου από την ηλικία των δύο ετών και εξελίσσεται με την ενίσχυση των γονέων και μετέπειτα από το σχολικό περιβάλλον.

Δες κι αυτό: Γιατί η γονική αποδοχή ισοδυναμεί με απεριόριστη αγάπη

Ποια είναι λοιπόν η κατάλληλη ηλικία για ένα παιδί:

Εικόνα

… να πάει τουαλέτα;

Ξεκινώντας από την πάνα, την οποία καλό είναι να βγάλει όταν είναι περίπου 2-3 ετών, επειδή τότε αρχίζουν να ωριμάζουν τα νεύρα που ελέγχουν τους σφιγκτήρες της ούρησης και της αφόδευσης, μετά τα 4 έτη ξεκινά η εκπαίδευση στην τουαλέτα. Θα πρέπει να του μάθετε τι κινήσεις να κάνει και ότι δεν πρέπει να ξεχνάει τους κανόνες υγιεινής.

...να πίνει από ποτήρι;

Γύρω στους 10 με 12 μήνες, το παιδί μπορεί να αρχίσει να πίνει από το ειδικό ποτήρι με το φαρδύ στόμιο.

Μετά τους 12 – 15 μήνες το παιδί μπορεί πλέον να αρχίσει να πίνει νερό από το ποτήρι, πάντα όμως υπό την επίβλεψή σας. 

...να τρώει μόνο του;

Μετά τα δύο χρόνια, αλλά θα πρέπει να αρχίσει την εκπαίδευση γύρω στους 18 μήνες με  κουτάλι και πιρούνι. Όμως, ακόμα κι όταν μάθει να τρώει μόνο του, καλό είναι να είστε κοντά του για να το ταΐσετε επειδή συνήθως σταματά μετά από λίγες πηρουνιές. 

...κοιμάται σε κρεβάτι κι όχι στην κούνια;

Μετά τα δύο χρόνια, αρκεί το κρεβάτι να έχει πτυσσόμενα κάγκελα για λόγους ασφαλείας στην αρχή. Τα κάγκελα αυτά μπορείτε να τα αφαιρέσετε περίπου στην ηλικία των 4 – 5 ετών.

…να απεξαρτηθεί από την πιπίλα;

Οι ειδικοί συμφωνούν πως χρειάζεται ένα διάστημα από 2 – 4 ετών το πολύ για να απεξαρτηθεί πλήρως από την πιπίλα.

Δες ακόμη: Πώς να σταματήσεις την παιδική γκρίνια, χωρίς γκρίνιες

…να κάνει κάποιες δουλειές στο σπίτι;

Από 2 – 4 ετών το παιδί είναι σε θέση να βάλει κάποια βιβλία στο ράφι, να πετάξει στα άπλυτα τα ρούχα του, να καθαρίσει το τραπέζι ή τον χώρο όπου έφαγε, να πάει το πιάτο του στον νεροχύτη, να βολέψει τα παιχνίδια του σε κάποια κουτιά που υπάρχουν γι’ αυτόν τον σκοπό.

Από 5 – 6 ετών μπορεί να μάθει να στρώνει το κρεβάτι του, να ποτίζει τα φυτά, να ταίζει κάποια ζωάκια, από 6 -7 ετών μπορεί να είναι ενεργό στις δουλειές του σπιτιού, να φτιάξει ένα απλό τοστ, να καθαρίσει μία πατάτα και ένα καρότο κ.λπ.

Εικόνα

…να ντύνεται μόνο του;

Η εκπαίδευση ξεκινά από την ηλικία των 2 ετών και μέχρι 4 ετών το παιδί θα πρέπει να έχει κατακτήσει αυτό το ορόσημο.

Πρώτα το παιδί μαθαίνει να βγάζει τα ρούχα του και έπειτα να τα βάζει αλλά δεν πρέπει να έχετε και μεγάλες απαιτήσεις για μεγάλη ταχύτητα.

Γυρω στους 18 μήνες βγάζει κάλτσες, καπέλα και παπούτσια με λυμμένα κορδόνια.

Κοντά στα 2 ξεκινά να βάζει πανωφόρια και παντόφλες.

Στην ηλικία 3-4 ετών έχει πλέον την κατάλληλη ωριμότητα και τον απαραίτητο συντονισμό κινήσεων ώστε να αρχίζει να βάζει μόνο του τα ρούχα του με τη βοήθειά σας.

Το κούμπωμα των πουκαμίσων και γενικά ό,τι χρειάζεται κούμπωμα μπορεί να το πετύχει περίπου στα 4- 5 έτη ενώ δέσιμο των κορδονιών των παπουτσιών στα 6 χρόνια.

...να κάνει μπάνιο μόνο του;

Μετά τα 7 με 8 χρόνια, για να είναι σε θέση να μπορεί να ελέγξει τις κινήσεις του και να καταλάβει ότι θα πρέπει να είναι προσεκτικό με το αφρολουτρο και νερό για να μην γλυστρύσει. Ξεκινήστε να το εκπαιδεύετε από την ηλικία των 5 ετών. Γενικά φροντίστε να βρίσκεστε στο μπάνιο όσο εκείνο πλένεται για να αποφύγετε δυσάρεστες καταστάσεις. 

Τα παιδιά αποκτούν και εξελίσουν τις ικανότητές τους με διαφορετικό ρυθμό. Τα παραπάνω αποτελούν μία ενδεικτική λίστα που θα πρέπει να έχετε στο μυαλό σας όσον αφορά στα αναπτυξιακά του ορόσημα. Σε κάθε περίπτωση όμως αν δείτε ότι το παιδί σας δεν μπορεί να κάνει κάτι από τα παραπάνω, καλό θα ήταν να απευθυνθείτε σε έναν ειδικό εργοθεραπευτή.

Μάθε περισσότερα: Ουρολοίμωξη στα παιδιά: Τα συμπτώματα και πότε πρέπει να ανησυχήσεις